dziś bez tytułu. czasem nie trzeba nazywać...


o pięknie i radości słów kilka.


"Radość bez piękna byłaby rzeczą sztuczną, łatwo mogącą przedzierzgnąć się w wulgarną zabawę. Jednak radość nie chce być tylko sztuczną rozrywką. Chce dotykać tego, co niewyrażalne, , transcendentne, cudowne. Do tego potrzebuje piękna. Gdy Radość pojawiła się jako pierwsze bóstwo, już wtedy marzyła o swej siostrze - Pięknie. Bo radość i piękno - to boskie byty. Napełniają nas, i wszelką egzystencję, poczuciem wzniosłości."

Henryk Skolimowski, Piękno jako potrzeba ludzka.

do tego jeszcze muza. 

4 stycznia.

czyli całkiem nowy rok zaczęty!

po raz pierwszy na zupełnym luzie...bez stresu, że to kolejny rok życia i, że coś trzeba.

przyjmuje to co jest. oczywiście w głowie i w sercu kilka dobrych planów i przemożna chęć ich realizacji.

święta dobrym czasem były. z pewnością takim momentem odpoczynku i bycia wśród ludzi bliskich. wiadomo, że świętowanie bywa męczące ; )...ale rada na to była...sen na kanapie przy kominku... sporo rozmów i  2 spacery - takie te dwa dni były.

a po świętach jeszcze lepszy czas w górach jak najbardziej stołowych. tam dużo dobra, śmiechu i ludzi coraz bardziej bliższych. narty, spacery, gry i śpiewy...i snu nie nazbyt dużo ale to nic. dobry bardzo sylwester. poniżej zdjęcia z narnii; ) by j.