dziś bez tytułu. czasem nie trzeba nazywać...


o pięknie i radości słów kilka.


"Radość bez piękna byłaby rzeczą sztuczną, łatwo mogącą przedzierzgnąć się w wulgarną zabawę. Jednak radość nie chce być tylko sztuczną rozrywką. Chce dotykać tego, co niewyrażalne, , transcendentne, cudowne. Do tego potrzebuje piękna. Gdy Radość pojawiła się jako pierwsze bóstwo, już wtedy marzyła o swej siostrze - Pięknie. Bo radość i piękno - to boskie byty. Napełniają nas, i wszelką egzystencję, poczuciem wzniosłości."

Henryk Skolimowski, Piękno jako potrzeba ludzka.

do tego jeszcze muza.